Ieder moment is een goed moment om te beginnen jezelf te verbeteren. 1 januari 2014 heb ik me voorgenomen gezonder te gaan leven, meer concreet, ik woog toen tegen de 100 kg en kon nauwelijks 5 km hardlopen. In dat jaar ben ik 17 kg afgevallen en het jaar erna kon ik met gemak 15 km binnen anderhalf uur lopen. Goede voornemens hoeven niet persé haalbare doelen te zijn, maar liever ambitieuze richtingen.
Een kort woord over iedereen die iets aan te merken heeft op goede voornemens (op 1 januari): misschien moet je niet zo cynisch doen en je eigen gebrek aan doorzettingsvermogen niet projecteren op anderen. Motiveer.
Hier een beginnetje voor wat ik (in 2016) zou willen bereiken:
– Meer leren over de menselijke motieven.
– Vaker met m’n zusjes leuke dingen doen.
– Meer feestjes organiseren.
– Minder vieze wijn drinken.
– 2000 km te voet afleggen.
– Spaans leren en beter Frans leren.
– Door middel van high-profile media-optredens de Scheikundejongens promoten en uit te bouwen, zoals praten in DWDD of schrijven voor De Correspondent.
– Meer plekken vinden waar ik op regelmatige basis voor kan schrijven of praten, zoals columns of rubrieken.
– Vaker naar een filmhuis.
– Mensen raden me soms aan een boek te schrijven. Ik wil uitzoeken of ik dat ook wìl.
– Vroeger schreef ik ook over niet-scheikundige onderwerpen. Onderzoeken of ik dat weer wil gaan doen, bijvoorbeeld over cinematografie.
– Trainen tot de halve marathon hardlopen. Of in ieder geval door gaan met driemaal per week minimaal 10 km hardlopen. Meedoen aan wedstrijden hoef ik niet.
– De allerlekkerste vlierbloesemwijn maken.
– Meer uit de IMDb Top 250 kijken.
– M’n vriendenkring verder uitbreiden met megaleuke mensen.
– Meer leren over handelen met aandelen.
– M’n kennis over programmeren verder uitbreiden, door bijvoorbeeld weer mee te doen met Project Euler en m’n eigen website om te schrijven naar iets met responsive design.
– Meer liefde. Sowieso.
Wat doe jij om jezelf te verbeteren?
Hoi Aldo,
Hoewel ik meer dan twee keer zo oud ben als jij zie ik tot mijn verrassing dat heel veel van jouw rijtje voornemens overeenkomt met mijn eigen rijtje…. Boeiend is dus ook de vraag: wat doet leeftijd met het stellen en behalen van doelen? Mijn eerste marathon (zo’n 25 jaar geleden) gaf me vleugels: als je 42 km zonder al te veel moeite hardlopend kunt volbrengen geeft je dat een boost van zelfvertrouwen. Mooi uitgangspunt dus. Of het nu een hele of een halve wordt; het zit ‘m niet zozeer in de afstand.
Ik merk dat naarmate ik ouder word, de ‘sense of urgency’ om wensen of doelen te vervullen, groter wordt en inderdaad verschuiven. Geld is handig, maar teveel maakt eerder ongelukkig dan gelukkig. Bij al je wensen/doelen spelen steeds twee ‘voorwaarden’ mee: wat je doet moet betekenis hebben en plezier geven. Pleasure and purpose, zoals Paul Dolan het noemt in zijn boekje: happiness by design. Alles draait om levenskunst (lees de boeken van Wilhelm Schmid, filosoof). Terugkomend op leeftijd: niemand heeft de toekomst – naarmate je ouder gaat de tijd sneller, je voelt dat het lijf trager wordt en helaas, daarmee ook sommige delen van de grijze cellen. Dus pas je je doelen/wensen aan maar ik besef me dat doelen stellen en trachten die – niet dwangmatig – te verwezenlijken het leven zin geeft en dus een vorm van het leven vieren is. Dank voor jouw stukje, Aldo, het geeft me energie en zin in het opstellen van mijn lijstje voor 2016!